تحقیق درباره سقراط

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 14 صفحه

قسمتی از متن .doc :

‏1

‏مقدمه :

‏سقراط ‏در حدود سال 470 سال ق.م در آلوِپِکا متولد گردید. آغاز زندگی او ‏مصادف بود با دوران شکوفایی عظمت و افتخار ‏آتن ‏که در همان زمان ‏امپراتوری دریایی خود را بنا نهاده بود. در دوران جوانی، قدرت بدنی شگفت انگیز ‏سقراط، همگان را به تعجب وا داشت. قدرت تحمل او بسیار بالا بود، به طوری که در ‏زمستان سخت، پا برهنه با یک جامه ی معمولی راه می رفت.

‏هنگامی که بیست و ‏چند ساله بود ، افکارش متوجه مفهوم انسانیت شد. در آن زمان بیشتر تلاش های فلاسفه و ‏متفکران، درباره جهان و چیستی آن بود و این که از چه موادی تشکیل شده و ماده آصلی ‏آن چیست.

‏اما او اعلام کرد که باید جهان شناسی را کنار گذاشت وبه انسان بازگشت. ‏او بیان می کرد که پیامهای مخصوصی از سروش غیبی دریافت می کند.

‏در کتاب های ‏تاریخی آمده است که روزی یکی از دوستان سقراط از سروش غیبی پرسید که آیا خردمند تر ‏از سقراط وجود دارد؟ سرش غیبی پاسخ داد : نه. این واقعه سقراط را بر انگیخت تا ‏ببیند که چه چیزی موجب شده تا او خردمند ترین انسان باشد؛ در حالی که خود را عالم و ‏دانشمند نمی داند. سرانجام به این نتیجه رسید که: او خردمند ترین انسان است ، زیرا ‏به جهل خود علم دارد و ادعای عالم بودن ندارد

‏3

‏از این پس، وی این رسالت را در ‏وجود خود احساس کرد که در جست و جوی حقیقت ثابت و یقینی ، یعنی حکمت راستین باشد و ‏به همگان نشان دهد که علم حقیقی یعنی:" علم به این که نمی دانم."

‏او در ‏جنگهای پلوپونز ‏شرکت کرد و شجاعتی که در آن ‏جنگها از خود نشان داد ،از وی شخصیتی برجسته و ممتاز ساخت. در ادامه ی زندگی ، ‏سقراط به رسالتی که بر دوش گرفته بود، پرداخت. در آن دوران ‏سوفسطائی ها ‏نفوذ زیادی بین جوانان آتنی ‏داشتند و به آنها سفسطه و فن ‏جدل ‏آموزش می دادند وادعایشان این بود که ‏حقیقتی وجود ندارد . آنها خود را دانشمند ترین وعالمترین مردمان می ‏خواندند.

‏سقراط بنا بر نتیجه ای که در زندگی بدان رسیده بود، با آن ها که ‏ادعای علم و دانش داشتند، به مقابله پرداخت.

‏روش عملی سقراط

‏روش عملی سقراط برای مبارزه با ‏چنین اشخاصی این بود که با یکی از آنها وارد گفت و گو می شد و می کوشید تا از او ‏افکارش را درباره موضوعی خاص، مثلا شجاعت بیرون بکشد. آن شخص در ابتدا فکر می کرد ‏که حقیقت شجاعت را می شناسد و به آن آگاه است.

‏سقراط گفتگو را به شیوه پرسش و ‏پاسخی شروع می کرد و در آغاز خود را با آن چه شخص مقابلش می گفت، همراه نشان می

‏3

‏داد. ممکن بود این گفتگو به طول بینجامد، اما سر انجام بحث را به جایی می رساند که ‏شخص مقابل به نادانی خود پی می برد؛ یعنی به این نتیجه می رسید که حقیقتا هیچ چیزی ‏را درباره شجاعت نمی داند و به این صورت، سقراط به او می فهماند که اعتراف به ‏نادانی ، بزرگترین دانش است.

‏این روش، روش دیالکتیکی نام گرفت. وی اولین کسی بود ‏که این شیوه را در بحث های فلسفی به کار برد و به همین دلیل، روش دیالکتیک را به ‏نام او، دیالکتیک سقراطی می خوانند.

‏سقراط در آتن می گشت و با افراد ‏مختلف به این روش بحث و گفتگو می نمود. او شاگردانی هم داشت که اکثر آن ها جوانان ‏آتنی بودند. یکی از شاگردان وی که بعدها در شمار بزرگترین فلاسفه جهان قرار کرفت، ‏افلاطون ‏بود.

‏سقراط را بیشتر از طریق ‏ارسطو‏ به خصوص شاگردش ‏افلاطون ‏می شناسیم. زیرا او در طول زندگىاش چیزى ننوشت وبیشتر اطلاعات ما از او از شاگردانش بدست آمده است. که همین امر و مرگ دلخراشش باعث شده است که درکتب زیادى وى با مسیح مقایسه گردد.